Niszczyciele typu Tribal (1936)

Niszczyciele typu Tribal

HMS „Punjabi” podczas wojny
Kraj budowy	Wielka Brytania  Kanada  Australia
Użytkownicy	Royal Navy  Royal Canadian Navy  Royal Australian Navy
Stocznia	10 stoczni (zob. w tekście)
Wejście do służby	1938–1948
Zbudowane okręty	27
Okręty w służbie	HMCS „Haida” jako okręt-muzeum
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 1959 ts pełna: 2519 ts
Długość	114,9 m
Szerokość	11,12 m
Zanurzenie	3,96 m (maksymalne)
Napęd	2 turbiny parowe o mocy 44 000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość	36 węzłów
Zasięg	5700 Mm przy prędkości 15 węzłów, 3200 Mm /20 w.
Załoga	190 (w toku wojny: 260-300)
Uzbrojenie	• stan na 1939: 8 dział 120 mm (4×II), 4 działka 40 mm plot (1×IV), wkm plot Vickers 12,7 mm (2×IV), 4 wyrzutnie torped 533 mm (1×IV), 2 mbg, 20 bg

Niszczyciele typu Tribal – seria niszczycieli państw Brytyjskiej Wspólnoty Narodów z okresu II wojny światowej, składająca się z 27 jednostek – 16 zbudowanych dla brytyjskiej Royal Navy, 8 dla marynarki kanadyjskiej i 3 dla australijskiej. Nosiły nazwy wojowniczych plemion i ludów, stąd nazwa typu Tribal (ang. plemienny). Określane też były od pierwszego okrętu jako typ Afridi. Okręty brytyjskie weszły do służby w latach 1938–1939, a pozostałe do 1948 roku, i były intensywnie używane na wszystkich teatrach działań II wojny światowej, w trakcie której utracono 13 z nich. Były jednymi z najsilniej uzbrojonych okrętów w swojej klasie; klasyfikuje się je także jako wielkie niszczyciele. Nazwę Tribal nosił ponadto wcześniejszy typ niszczycieli z okresu I wojny światowej.

Wyporność standardowa okrętów wynosiła ponad 1900 ton, a pełna ponad 2500 ton; napęd stanowiły turbiny parowe, pozwalające na osiąganie prędkości 36 węzłów. Uzbrojenie główne początkowo stanowiło 8 armat kalibru 120 mm i 4 wyrzutnie torped.